Administrator
Dołączył: 19 Cze 2012
Posty: 119
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Warszawa
|
|
|
Wklejam z: [link widoczny dla zalogowanych]
____________________________________________________
Album Rockyego:
[link widoczny dla zalogowanych]
Ludzie – Nie wiem, jak mam Was przekonać, abyście dali szansę i iskierkę Nadzie temu psiakowi !!!
Gdy pierwszy raz zobaczyłam tego psa, był szczeniakiem i prawdę mówiąc wiedziałam, że kiedyś ten dzień nadejdzie, ale nie sądziłam, że to właśnie ja będę musiała go ratować.
Historia zaczyna się banalnie – od kompletnej głupoty, skrajnego braku odpowiedzialności i zdrowego rozsądku :/
Na moim osiedlu mieszka spora grupa miłośników alkoholu.
Szwędają się całymi dniami od jednej monopolki od drugiej. Półtora roku temu zobaczyłam, że ów meliniarze mają szczeniaka malamuta.
Zaniepokoiło mnie to, bo ciągali psiaka całymi dniami po swoich metach, więc postanowiłam się dowiedzieć, co to za psinka.
Okazało się, że ów panowie KUPILI sobie pieska !!!
Prawdę mówiąc szlak mnie trafił, bo ta grupa pijaków to ostatnie osoby, które powinny być właścicielem psa, a co dopiero Malamuta, który kompletnie nie nadaje się do bloku i trybu życia tych alkoholików – czyli od kieliszka do kieliszka.
Już wtedy wiedziałam, że nadejdzie dzień, gdy ten pies się „zbuntuje” i przestaną nad nim panować.
Nie było podstaw prawnych, żeby interweniować, bo póki co prawo nie zabrania posiadania psa przez ludzi, którzy się do tego kompletnie nie nadają.
Pies wyglądał i wygląda dobrze - nawet z lekką nadwagą, wyczesamy - aż dziw, że pod tym względem o niego dbali.
Przez rok z okien swojego mieszkania obserwowałam jak dzień w dzień pies pokonuje z grupą pijaków stałą trasę – monopolka, ławeczka, monopolka, ławeczka.
Szczeniak rósł i mimo iż jako maluszek był łagodny z czasem było widać, że przestają nad nim panować.
Grupa zalanych dzień w dzień panów, ledwo stojących na nogach i… Malamut. 
A przecież psy tak nie cierpią zapachu alkoholu
Jakieś dwa miesiące temu przestałam widywać psa – choć jego "asysta" niezmiennie zataczała się po osiedlu.
Kilka dni temu, gdy spacerowałam z moimi psami, podszedł do mnie – oczywiście zalany, ów właściciel psa i ku mojemu zdziwieniu – poprosił o pomoc.
Powiedział, że od 2 miesięcy nie wychodzi z psem, bo ten go atakuje i nie pozwoli sobie założyć obroży.
Od 2 miesięcy trzymany jest na balkonie.
Na skargi sąsiadów interweniował TOZ chcąc zabrać psa do schroniska – gdzie jak wiadomo – zamknięty w klatce, uznany za agresywnego – wiadomo co by się z nim stało.
A przecież to nie wina psa, że życie zgotowało mu taki los.
Dzięki Bogu w jakimś przebłysku trzeźwości właściciele odmówili zrzeczenia się psa, ale po przemyśleniu sprawy zdecydowali się go jednak oddać do schroniska – co dla tego psa oznacza – ŚMIERĆ !!!
Poszłam go zobaczyć.
Wielki, piękny pies – naprawdę piękny, trzymany na balkonie.
Nie zdecydowałam się na zbliżenie się do niego, bo wystarczyło by jedno jego kłapnięcie i mnie przy mojej wadze 45 km. schrupał by na śniadanie.
Postanowiliśmy zgłosić się do specjalisty aby ocenił, czy ten psiak jeszcze rokuje i jaki jest poziom jego agresji.
Sprowadziliśmy dla niego behawiorystę – wspaniały człowiek, który zgodził się nam pomóc.
W jego obecności pies został wpuszczony do mieszkania i…. niemal zalizał mnie na śmierć !!!!!!!!!!!!!!!!!
Kochany olbrzym – kochany, ale dominujący.
Spędziliśmy w mieszkaniu kilka godzin poznając psa, jego reakcje i ucząc się odczytywać wysyłane przez niego sygnały.
Co się okazało.
Ktoś musiał tego psa porządnie skatować, bo psy nie rodzą się agresywne i nie robią się „złe” z dnia na dzień.
Behawiorysta stwierdził, że tego psa spotkało coś złego, źle kojarzy obrożę, szelki i kolczatkę i przyjął formę obronną – a że jedynym sposobem jego obrony są jego zęby – to właśnie tak się broni.
Ponadto jest dominującym samcem, który przejął przywództwo nad otaczającymi go ludźmi - nie dziwota, skoro nie miał przy sobie odpowiedzialnego właściciela, który go poprowadzi, tylko bandę pijaczków ledwo stojących na nogach.
Behawiorysta stwierdził też, że Rocky – odpowiednie ma psiak imię  – rokuje dobrze i można go naprostować, ale……………
I właśnie ale:
- praca z nim w jego domu, nie ma najmniejszego sensu, bo to, co wypracujemy w godzinę, zostanie natychmiast przez tych wyznawców flaszki zaprzepaszczone.
- psa trzeba natychmiast zabrać !!!!!!!!!
- potrzebny jest dom, z doświadczonym opiekunem, który wspólnie z behawiorystą będzie z Rockym pracował i przygotowywał go do adopcji
I TERAZ:
- nasze DT przepełnione psami i kotami, pękające w szwach od zwierzaków i kompletnie się do tego nie nadają.
- godzina pracy behawiorysty kosztuje 100 zł. !!!!!!!!!!
A MY ABSOLUTNIE NIE MAMY TAKICH PIENIĘDZY !!!!!!!!!!!
Błagam – pomóżcie nam uratować tego psa – on ma dopiero półtora roku i całe życie przed nim.
Nie skazujmy go na eutanazję lub wieczność w schronisku, gdzie wcześniej czy później i tak zostanie uśpiony.
On nie jest niczemu winny i wierzę, że będzie cudownym psem i przyjacielem na długie lata dla odpowiedzialnych ludzi.
Błagam Was, BŁAGAM z całego serce – pomóżcie nam go uratować !!!!
Czego potrzebujemy i czego Rocky potrzebuje, by ŻYĆ:
1. Domu Tymczasowego lub innego miejsca, gdzie nauczy się żyć z człowiekiem.
2. Pieniędzy – dużo pieniędzy na socjalizację Rockyiego !!!!!!!
Ludzie – Nie wiem, jak mam Was przekonać, abyście dali szansę i iskierkę Nadzie temu psiakowi.
Rozsyłajcie to wydarzenie – rozsyłajcie gdzie się da, do znajomych, fundacji, miłośników rasy, ludzi którzy mogą mu pomóc!!!
Na uratowanie go mamy tylko 2 tygodnie !!!!!!
Jeśli do tego czasu nie znajdziemy mu miejsca – UMRZE !!!!!!!!!!
____________________________________________________
Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Zwierząt
OTOZ Animals – Inspektorat w Częstochowie
ul. Jana III Sobieskiego 11/35
42-217 Częstochowa
Nr. konta:
23 1540 1014 2003 7321 9619 0001
PayPal:
[link widoczny dla zalogowanych]
Dane do wpłat zagranicznych:
IBAN.: PL23154010142003732196190001
BIC.: EBOSPLPW
PayPal.: [link widoczny dla zalogowanych]
Z dopiskiem: „dla Rackiego”
_____________________________________________
sprawa pilna, więc rozsyłajmy gdzie się da! |
|
|
|
|
